Rondreis Kazachstan en Kirgizië met de kids

Voor de foto's van onderstaande reis zie: https://rondreiskazachstan.reislogger.nl/foto

DAG 1 EN 2 ASTANA

21 juli 2018 - Astana, Kazachstan

Dag 1 - Vertrek

Vanmorgen werden we om 9.00 uur opgehaald en naar Schiphol gebracht. Daar was het druk, na ruim 1,5 uur waren we de koffers kwijt en door de Douane. Nog even wat gedronken en de kids gespeeld bij Nemo op Schiphol waar ze allerlei proefjes konden doen, erg leuk.  

Toen in de rij voor het boarden. Dat verliep niet helemaal zoals hoorde. De gekozen plaatsen waren voor veel mensen aangepast, tussen ons in zou bijvoorbeeld ook een Oekraïner zitten i.p.v. aangesloten plaatsen, gelukkig wilde hij ruilen :-) al met al leverde het boarden ruim 1,5 uur vertraging op. Voor de overstap in Kiev hadden we 2.20 uur de tijd, dat ging krap worden. De kinderen vermaakten zich prima de eerste vlucht, spelletjes doen, stickers plakken, kleien enz. 

Zodra we geland waren in Kiev zo snel mogelijk naar de gate voor onze aansluiting waar het boarden al begonnen was. Gelukkig maar dat Kiev geen grote luchthaven heeft, anders had het wel heel krap geworden. De volgende vlucht was wat langer 5.30 uur. Al snel kwam het eten, prima geregeld allemaal. De kids spelen de eerste paar uur en proberen daarna wat te slapen, wat alleen Sarah het laatste uur lukt. Waren er in het eerste vliegtuig al weinig westerlingen, nu zijn wij de enige.

Wanneer we gaan landen moet ik Sarah wakker maken om de gordels om te doen. Ze is erg verdrietig en overstuur tot en met het landen, daarna gaat het gelukkig weer goed. De medepassagiers proberen van alles om Sarah vrolijk te maken, ze geven snoep en zijn ontzettend sociaal allemaal! Al snel daarna krijgen we de vraag of we familie gaan bezoeken, nee voor holiday is ons antwoord. Nu kunnen we niet meer stuk :-)

 De douane gaat vrij snel en onze koffers liggen al op de band. De chauffeur staat  ons al op te wachten met een bordje met onze naam erop. Hij brengt ons naar het appartement en verteld dat het appartement wat wij geboekt hebben niet door gaat i.v.m. geen warm water, maar ze hebben een gelijkwaardig alternatief. Ik kan me er niet echt druk om maken, als het maar aan dezelfde straat ligt en schoon is. Het is een prima appartement. We leggen de kids op bed en gaan zelf ook gelijk, het wordt dan al licht, NL tijd 1.00 uur, KZ 5.00 uur.

Dag 2 - Almaty

Rond 11.00 uur Kazachse tijd waren we weer wakker. Rustig aan gedaan, even wat te eten en water gehaald en relax gedaan. 's middags nog een rondje gewandeld door de stad, en bij een restaurant de lekkerste baklava ooit op. 

We zitten hartje centrum en alle bezienswaardigheden zijn vanuit ons appartement te zien. De stad is rustig qua drukte en geen smog. Prima om hier uit te rusten!

Overal wordt er aan de kinderen gedacht, op elke hoek van de straat kan je voor een klein bedrag skelters huren of elektrische auto's. Jesse heeft kunnen racen met de skelter en Sarah met de elektrische auto. Wat ze alleen nog steeds niet weet is dat deze auto van afstand bestuurbaar was en dat ik voor haar heb gestuurd :-) 

We halen een Mc en leggen de kids op bed. Wij relaxen nog even, maar gaan het zeker niet te laat maken vanavond.  

DAG 3 EN 4 ASTANA

23 juli 2018 - Astana, Kazachstan

Dag 3 - Zondag

Vanmorgen werden we rond 8.30 uur wakker vanwege het onweer. De kids sliepen door en kwamen er rond 9.30 uur uit. Heerlijk geslapen allemaal! De jetlag valt ons mee. De kinderen zijn wel allebei tussen 22.30 en 23.30 even klaar wakker geweest om daarna weer flink door te slapen.

Vandaag hebben we een kerkdienst bezoeken op de planning staan. Het regent pijpenstelen en het is 14 graden als we op zoek gaan naar een taxi. Voor ons appartement ligt een shoppingmall en daar vinden we een Uber taxi. Voor 1,75 euro brengt hij ons naar de kerk

Wat een beetje regenval met zo'n stad wel niet kan doen! Het water kan nergens heen, de wegen staan op verschillende plaatsen blank! Bizar zo'n hypermoderne stad en nauwelijks iets geregeld voor de afwatering. 

De kerkdienst is in het Kazachs, maar er zijn verschillende mensen die Engels spreken. 1 meneer gaat achter ons zitten en vertaald zoveel mogelijk voor ons. Mooi en interessant om mee te maken deze dienst. We drinken na de dienst een bak koffie met de gemeente mee. Als we vragen hoe we hier een taxi kunnen regelen komt de opmerking via Uber. Oh ja dat waren we alweer vergeten. Binnen 4 minuten komt de eerste taxi aanrijden, maar doordat hij door diep water heeft moeten rijden doet deze het niet meer. Dan maar een volgende bestellen, deze is er na een paar minuten.

Als we thuis zijn relaxen we vooral en gaan we aan het einde van de middag nog even een rondje door de straat wandelen. Genoeg te zien. 

's avonds genieten we vanuit ons appartement van deze 'lichtstad';  immense gebouwen worden 's nachts in alle soorten kleuren verlicht en veranderen constant van kleur. Het is hier één grote lichtshow 's nachts!

Dag 4 - Maandag - Alstana

Vanmorgen werden we wakker met mailtjes van AirAstana in onze box. Onze geboekte vlucht is geannuleerd en verzet naar 15.30 uur. Oke dit is balen want het komt wel heel slecht uit, we moeten flink wat boodschappen doen en willen ook nog een middag zwemmen die dag. JD kijkt op de website van Astana en ziet dat er ook nog een vlucht eerder gaat, vertrek 9.00 uur. Hij belt naar AirAstana en ze gaan hun best doen. We hebben ze niet meer gesproken maar inmiddels wel de boardingpassen voor de vlucht van 9.00 uur binnen! 

Het weer is nog niet veel beter, koud en regenbuien! Maar goed we maken er het beste van, in de woestijn woensdag zal het wel anders worden. We bestellen een Uber en laten ons eerst naar de Orthodoxe Russische kerk rijden. Schitterend gebouw met ontzettend mooie schilderingen, we lopen hier een kwartiertje rond en bestellen de volgende Uber. Deze brengt ons naar de Hasrat Sultan Moskee. Schitterend groot gebouw. Binnen mag ik uiteraard de jurk met hoofddoek aan en lopen we een rondje. 

Als we uitgekeken zijn komt de volgende taxi via Uber die ons naar Kan Shatyr Shopping Mall brengt. Het bijzondere is dat deze in een hele grote hoge tent zit. Er rijden achtbanen doorheen en er is zelfs een tropisch zwembad op de 5e etage. We eten er wat en gaan dan richting de speelverdieping voor de kinderen. Jesse gaat in de botsauto's en Sarah rijd een rondje op een botsmotor. 

Daarna relaxen we wat thuis en bestellen weer een Uber die ons naar een souvenirwinkel brengt. Jesse scoort een mooie portemonnee en Sarah een handgemaakte ketting. We doen nog een paar boodschappen en gaan dan thuis eten en ondertussen ook de boel inpakken. Morgen vliegen we naar Almaty, om 7.30 uur staat de taxi al klaar. 

Conclusie Astana: Leuke nieuwe rustige stad met veel bizarre gebouwen. Enorm kindvriendelijk! We hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Het is bizar om te zien dat zo'n grote stad is omgeven door een oneindige steppe, in de wijde omtrek van de stad is niets anders te zien dan Steppes die je achter de hoge gebouwen al ziet liggen. 

EINDELIJK WIFI, VANAVOND VOLGT MEER INCL FOTO'S MAAR NU ALVAST EEN VOORSCHOT

31 juli 2018 - Charyn Canyon National Park, Kazachstan

Dinsdag 24 juli - Astana - Almaty
Vanmorgen werden we allemaal voor de wekker wakker. Rond 7.30 uur werden we opgehaald voor onze vlucht naar Almaty, vertrek 9.00 uur. Het was vrij rustig, bagage inchecken was binnen 5 minuten geregeld, we lopen naar boven waar we eerst een kop koffie drinken tegenover de gate, nog nooit zo relax ingecheckt. Als de rij al wat opschiet sluiten we aan, we mogen voor omdat we kinderen hebben. 

We hadden ons ingesteld op een wat minder vliegtuig bij Air Astana, maar niets is minder waar! Heerlijke stoelen, eigen schermpjes met spelletjes films etc. Ook de verzorging aan boord v.w.b. eten en drinken is beter dan we ooit gehad hebben! En dat voor 4 tickets in totaal voor 100 euro! De vlucht van 2 uur is dan voor ons gevoel ook snel gegaan. Bij aankomst staat de taxi ons weer op te wachten. 

We installeren ons in het hotel en nemen eerst een duik in het zwembad. Daarna op naar de markthal. De NL voedsel en warenautoriteiten zouden een hartverzakking krijgen daar :-) De schapenkoppen en varkenskoppen staan netjes opgesteld! Niet gekoeld uiteraard. We genieten van alles en kopen nog wat kruiden.

Daarna gaan we door naar de houten kerk.  Dit stond pas aan het einde van de vakantie op de planning maar we zijn er vlakbij, en wat blijkt, hij staat volledig in de steigers! 

We nemen weer een Uber taxi en laten ons thuis afzetten. we relaxen even en gaan de grote boodschappen doen voor de komende paar dagen omdat we weinig winkels meer tegen gaan komen is de verwachting. 

Daarna op naar het restaurant. Paard is hier een populaire vleessoort, dus Jan Dirk besteld een Horse Steak. Ik hou het bij kalfsvlees en een russische Dumlings soep. Het smaakt allemaal heerlijk! 

Daarna gauw de kids op bed leggen. Sarah was de afgelopen dagen een 2-persoons bed gewend, dus die moet nog even wennen. Ik slaap bij haar op de kamer en Jan Dirk bij Jesse. Sarah valt 3x 's nachts uit bed en ik kan haar nog een paar x opvangen, volgende x matras maar op de grond leggen...

Woensdag 25 juli Almaty - Basshi (Altyn Emel NP)
Vanmorgen toch nog redelijk uitgerust wakker geworden. Als ik alles aan het inpakken ben krijgen wij een mailtje dat de auto een uurtje later komt. Een half uur later worden we gebeld voor een toelichting in het Engels omdat degene die de auto brengt geen Engels spreekt. Belangrijkste van de toelichting, niet meer dan omgerekend 25 euro in de portemonnee hebben, i.v.m. aanhoudingen door politie, die rustig 500 dollar vragen. Alcoholtest door politie weigeren, alleen in het ziekenhuis laten doen. Hou je aan de snelheid want overal controleren ze.

Om 10.30 uur wordt de auto afgeleverd inclusief Wifi en autozitje! Mooie auto! Ik richt alles in en Jan Dirk regelt ondertussen alle papieren. Dan heerlijk met eigen auto op pad! We zijn al snel de stad uit en rijden de natuur in. Eindeloze leegtes. We genieten enorm. Als we vlakbij het Altyn Emel Park zijn verandert de natuur zichtbaar, schitterend, moeilijk te verwoorden ruw en ruig. Het eerste gedeelte is een mooie snelweg, daarna een provinciale weg, de conditie daarvan is redelijk. 

Om 15.00 uur komen we aan in ons hotel Aigai Kum vlaktbij de ingang van het park. De kamers zijn mooi en netjes, alleen de elektriciteit ontbreekt de eerste paar uur. We relaxen een tijdje en gaan dan alvast de permits voor het park regelen voor morgen. 

Bij ons hotel eten we een prima maaltijd. Verwachten we weinig nederlanders tegen te komen deze vakantie, komen we eerst en Nl stel tegen en daarna een Djoser groepsreis vanuit NL!

We leggen de kids op bed en relaxen zelf nog even. Morgen een pittige maar hopelijk ook schitterende dag voor de boeg!

Donderdag 26 juli - Basshi - Altyn Emel NP
Vanmorgen rond 7.00 uur wakker. Het hotel is behoorlijk gehorig dus wel een wat onrustige nacht gehad. We ontbijten een eenvoudig ontbijt en gaan om 8.30 uur op pad. 

Het heeft 2 dagen terug 11 uur lang geregend in het Altyn Emel NP, wat een zeldzaamheid is, en zeker zo lang. Hierdoor is de temperatuur flink gedaald naar een aangename 25 tot 30 graden. Heerlijk!! Leuke bijkomstigheid, de kleuren van de woestijn zijn nu dankzij de regen op zijn mooist!

Het eerste stuk is nog verhard, maar na een kwartiertje mogen we van de weg af en begint de onverharde weg richting The Singing Sanddunes. We rijden een uur onverhard en naderen The Singing Sanddunes. Prachtig! We smeren ons in, petjes op, water mee en lopen/klimmen maar. 

De berg is flink hoog en je loopt langs de kam. Al vrij snel horen we de berg zingen! Wauw, vrij hoge tonen, het klinkt als een soort zoemen. Het wordt flink stijl en met Sarah zie ik het niet zitten om verder te gaan, een flinke diepte naast ons aan beide zijden. Jan Dirk gaat even verder, maar houdt het algauw voor gezien. Daarna ga ik, schitterend uitzicht! Loodzwaar om te lopen, maar zo ontzettend gaaf! 
Na anderhalf uur er rond gelopen te hebben gaan we richting onze volgende bestemming vandaag: Het Aktau gebergte.

We rijden eerst een uur terug onverhard en slaan dan de richtng Aktau in. Dit moet 40km zijn. De wegconditie is slechter dan bij de dunes, dus onze 4x4 komt goed van pas op dit stuk. De 40km lijken ons niet te kloppen, volgens ons zijn het er minstens 60. Als we het gebergte naderen is dit wel weer even vergeten, wauw! We gaan eerst eten aan 1 van de overdekte picknicktafels. We zijn nagenoeg de enige, alleen de parkranger zit bij zijn huisje.

We lopen het gebergte in en dalen af de rivierbedding in. De rivier staat nu alweer redelijk droog. Wat een gave kleuren! we genieten enorm! De foto's vertellen de rest wel :-) Temperatuur is hier ca. 30 graden wat laag is voor dit gebied, maar voor ons heerlijk! Na een uurtje gaan we terug en mogen we weer 1,5 uur offroad rijden. Het rijdt wel flink door, meestal rijdt je rond de 70km. 

Moe maar voldaan komen we weer in ons hotel. We relaxen allemaal een tijdje en dan ga ik eten koken voor Jesse. De vertaling voor een glutenvrij dieet in het Russisch wordt gelezen en ze snappen wat ik wil. Het personeel wordt de keuken uitgejaagd door de eigenaresse en ik mag gaan koken :-) Jesse geniet van zijn warme maaltijd en wij eten later mee in het hotel met 'wat de pot schaft' Rijst met kip. Smaakt prima. 

Vrijdag 27 juli Basshi - Chundzha (en even China)

Zo wat een dag gehad vandaag zeg! Rond 8.00 uur zaten we aan het ontbijt en om 8.45 uur reden we weg richting Zharkent / Horgos. Nog geen kwartier onderweg zien we een kudde wilde kamelen lopen! Wauw wat gaaf zo in het wild. Ook adelaars spotten we heel vaak op deze route! De natuur is vooral het eerste uur schitterend! Veel gekleurde bergen, canyons, enz. We genieten en maken veel foto's. 

We stoppen nog even bij een schaapsherder om mooie foto's te maken. Hij komt direct naar ons toe lopen en begint een heel verhaal. We verstaan uiteraard niets, maar dat mag de pret niet drukken. Dan ziet hij dat we water in de auto hebben, of hij een slokje mag, uiteraard neem de fles maar mee. De man blij, we nemen afscheid en rijden weer verder.

Dan na 2,5 uur zijn we in Horgos, hiervandaan kunnen we de grens over naar China om te shoppen. Een soort van Alieexpress live inderdaad ;-) We krijgen behoorlijk wat controles, maar de douaniers weten al dat er een stel hollanders zijn aangekomen. Als er 1 vraagt waar we vandaan komen, klinkt het direct uit zijn portofoon Olande. We gaan de grens over en worden in bussen naar het winkelcentrum gebracht. 
 We kopen e.e.a. Jesse een groot lego oorlogsschip en Sarah een prinsessenkasteel. Dolblij allebei!

Als we de bus terug nemen zijn we een ware attractie, we worden aangestaard en aangesproken, maar communiceren blijft lastig. De ouderen spreken soms nog wel redelijk Duits. De bus zit tjokvol, bizar om te zien wat er allemaal meegesleept wordt. Veel handelaren kopen ook hier hun spullen in. We kunnen niet zitten maar staan tussen alle dozen in. Sarah zou bij verschillende vrouwen op schoot mogen, maar dat ziet ze niet zitten, maar wel ontzettend lief allemaal. Verschillende keren wordt de bus gecontroleerd voor zover mogelijk :-)

Uiteindelijk komen we rond 14.00 uur weer bij de auto aan en vertrekken we richting Chundzha, Nog een trip van 2,5 uur. We tanken en zijn 15 euro kwijt voor 35 liter benzine 95. Dan reken je echt af met een big smile! 
Bij aankomst zit het hek van het resort Kara Dala op slot en is er alleen een timmerman te zien. Ik zie het al helemaal voor me, gesloten!

Gelukkig valt het alles mee. Het hotel is eigenlijk gesloten vanwege werkzaamheden maar ze verwachten ons wel. Alle buitenzwembaden zijn open. Voordeel voor ons, 3 zwembaden voor onszelf! Heerlijk, vrij warm bronwater zonder chloor! We zwemmen een uurtje en gaan dan eten. De keuken is open, en we eten heerlijk! a.d.h.v. plaatjes kiezen we het menu. 

We leggen de kids op bed en wij relaxen nog even op de gang voor onze kamer en maken het zelf ook niet te laat. Morgen op naar Kolsai Lakes.

Zaterdag 28 juli Chundzha - Saty (Kolsai Lakes)
Vanmorgen wakker geworden en het karigste ontbijt ooit gegeten in een hotel :-) 2 in dik vet gebakken eitjes. Verder niets, dus ook geen brood of drinken. Prima we hebben wat op en duiken heerlijk het zwembad in. Wat een luxe 3 van die thermale baden voor jezelf. 

Om 10.30 vertrekken we richting Chundzha, voorlopig weer de grootste plaats op de route en we slaan hier weer flink wat boodschappen in. Daarna op naar de bank om geld te wisselen, helaas gesloten! We proberen het bij een andere bank maar helaas. We komen nog een pinautomaat tegen, dus ik probeer het gewoon ondanks dat het niet zou moeten kunnen, maar het lukt!

Dan op weg naar Kolsai Lakes. De app van google maps doet het offline, maar dan moet je hem wel instellen op het moment dat er internet voor handen is. Dit heb ik gedaan, alleen druk ik op een verkeerd knopje o.i.d. en is de route eruit. Zodra we weer internet hebben zie ik dat we al 3 kwartier verkeerd zijn gereden. Oeps, we nemen hierdoor een andere route vanuit Kegen. Deze gaat over schitterende (onderverharde) bergpassen, enorm hoog! Het is dat we toch stiekem wel een beetje stress hebben omdat we niet weten hoe de wegconditie verderop is waardoor we toch wat minder genieten van al het moois! 

We komen echt in het plattelandsleven terecht, 2 ruiters die met een lasso wilde paarden aan het vangen zijn, hele groepen paarden die worden opgedreven door deze mannen, geweldig om dit zo te zien! Ook de bewoonde Yurts komen we nu her en der tegen. 

Als we weer op de weg richting Kolsai terechtkomen moeten we echt nog even tanken. Het is een tankstation waarvan je zou denken dat het een monument op route 66 is, maar ze hebben euro92 en dat mag er ook in! We rekenen af en een stel jonge gasten probeert contact met ons te maken, heerlijk dit soort gesprekjes. De meestgestelde vraag is of we Russen zijn haha!

Vanaf hier wordt er flink aan de weg gewerkt, hele stukken zijn al geasfalteerd, onverhard en verhard wisselen elkaar af. Dan komen we aan bij onze B&B. De meneer maakt ons duidelijk dat het bij hem toch niet kan en stuurt ons naar een ander adres. De mevrouw staat ons al bij haar poort op te wachten. 

Mooi huis dacht ik, maar wat blijkt wij mogen in de omgebouwde stal slapen! Toilet is een hokje buiten, je weet wel van vroeger zo'n hokje maar dan niet zitten maar een gat in de grond. De kids mogen wel in hun huis naar de toilet. Ook de douche is even wat anders, we kunnen in de Banja. Een warm hokje buiten waar water heet gestookt wordt, en een vat koud water met 3 teiltjes, 1 voor heet water en 1 voor koud water en een teiltje waar je het in mengt, dat giet je dan over jezelf heen. Het werkt ;-) Authentieker gaan we het niet krijgen. 

We rijden nog even naar het eerste Kolsai lake, maar het wordt er koud. We zijn er niet op gekleed. Morgen gaan we hier nog wel even rustig heen. 
's avonds eten we bij het guesthouse, wauw dat maakt alles weer goed! Een lokale pasta soep. Lokale broodjes met jammetjes, koekjes, snoepjes. Daarna leggen we de kids op bed. Ik ben benieuwd hoe we vannacht slapen, de bedden zijn planken met een laagje schuimrubber erop, dus het wordt wat hard vrees ik :-)

Zondag 29 juli
 Vanmorgen werd ik behoorlijk brak wakker, ik wist niet hoe ik liggen moest op die plank! Jan Dirk en de kids hebben wel als een blok geslapen gelukkig! We hebben  relax aan gedaan. We hebben bij ons guesthouse gegeten en zijn nog even naar het eerste Kolsai Lake gegaan wat vlakbij onze kamers was. Schitterend we hebben genoten van al het moois om ons heen! 

Maandag 30 juli

Maandag Saty - Charyn Canyon
Vanmorgen werden we vroeg wakker, rond 6.30 uur. We vroegen aan de eigenaresse of we eerder konden ontbijten en de taxi ook wat eerder kon komen, geen probleem gelukkig. Om 8.30 uur stond er een oud Sovjet busje vanuit het museum klaar voor ons. Na een paar minuten gingen we van de weg af en werd er een offroad gevolgd. Gelukkig dat we dit niet zelf hadden gereden, het was echt een heftige weg, een aardig stuk loopt de weg volledig door de rivier heen. Maar goed, na een half uur waren we op de plaats van bestemming, Lake Kaindy. 

Dit meer is zo speciaal doordat er een rotsblok in een waterstroom is gevallen waardoor er een heel bos onder water is komen te staan. Tot op de dag van vandaag zitten de takken nog aan de bomen, onder water. 
Het is onduidelijk welk pad we moeten volgen, en volgen een bospaadje. Het gaat stijl omhoog, en soms ook vlak langs een afgrond. We snappen dit eigenlijk niet zo, wat blijkt achteraf, we hebben de route langs de watervallen naar het meer genomen, er loopt een breede onverharde weg naar de meren. Maar goed we zijn er gekomen. 

We zijn nagenoeg alleen bij dit meer. Alleen een Nederlandse met haar partner zijn er, die hadden hier gekampeerd. We lopen rond, genieten, maken foto's en een praatje. De zon komt steeds meer op het meer te staan waardoor de mooie blauwe kleur goed zichtbaar wordt. Als we terug lopen wordt het al een stuk drukker. 

Daarna weer terug naar het busje, en hobbelen we weer naar de B&B. We stappen dan gelijk weer in en rijden met onze eigen auto richting Charyn Canyon. Uitgezwaaid door de eigenaresse. We stoppen onderweg nog bij Black Canyon, schitterend wat een mooie kloof! Ongelofelijk hoe veel wegen er op dit moment worden aangepakt, ook hier zijn ze al vergevorderd om een tweebaansweg neer te leggen en deze te asfalteren. Jammer voor de mooie natuur in dit gebied. 

We betalen de entree voor het park, en de ranger raad het ons af om met de auto de canyon in te rijden. We volgen zijn advies op. Qua bewegwijzering kan er ook in dit park wel e.e.a. beter. We zien een bord met een trap erop richting de canyon. Een trap is ver te zoeken maar een stijl pad is er wel. Gelukkig pakt een lokaal iemand Jesse beet en neemt hem mee naar beneden, Jan Dirk pakt Sarah en ik ga er stapje voor stapje achteraan. Wat blijkt, we komen hier dus halverwege de canyon erin, er is dus nog een weg naar het begin met trappen, een paar kilometer verderop :-(.

We vragen aan een aantal Chinezen (achteraf bleken het Koreanen) de weg naar Eco Park, waar onze Yurt staat. Ze sturen ons naar rechs, had links moeten zijn :-) We genieten van al de gekleurde rotsen om ons heen maar vragen ons wel af of we goed lopen, niet dus. We lopen terug en na ca. een half uurtje pakken we de taxi voor het laatste stukje. Wauw wat is dit een prachtige plek zeg! Omgeven door rode rotsen een enorme rivier staan er een stuk of 6 Yurts! We installeren ons en de kids gaan lekker spelen. Jan Dirk gaat met een taxi de rest van de bagage nog halen. 

Rond een uur of 19.00 eten we bij het restaurant, Jesse en Sarah friet en wij kip. In de Yurt staat van alles, o.a. dus traditionele kleding voor kinderen. De kids hebben wel zin in een verkleedpartijtje, dus even later staat eerst Jesse voor de Yurt te showen en daarna Sarah. Tergelijkertijd komt er een groep Koreanen aan, papperazzi dus :-) 

Ondertussen begint de zon onder te gaan, waren de rotsen al oranje/rood, nu lijken ze wel in brand te staan! Geweldig. We genieten enorm. Daarna gauw de kids naar bed en lopen wij nog een rondje om het park, echt een topper deze dag! 

De Koreanen zijn nog niet zo moe blijkbaar, ze gaan door met Karaoke tot 1.00 uur, we worden om 2.30 weer wakker van ze omdat ze het weer gezellig hebben en om 5.30 uur wordt de radio maar eens aangezet. Later begreep ik van een ander NL gezin dat zij er een paar x wat van gezegd hadden, maar het kwartje was nog niet helemaal gevallen bij deze groep blijkbaar. 

Dinsdag Charyn Canyon - Kirgizië 
De dag begon dankzij de Koreanen vroeg. We relaxen nog een tijdje en pakken de boel in. We pakken een open toeristenauto en rijden naar het einde van de Canyon, Schitterend met zo'n strak blauwe lucht erboven. De temperatuur schiet ook omhoog!

We rijden richting Kegen, dit is het laatste stadje van Kazachstan voor  de grens met Kirgizië. Hier hadden we geen elkele verwachting van, maar het is een ontzettend leuk stadje. Ik wissel eerst bij een bank geld omdat we door onze tenge heen zijn. Eindelijk vinden we ook een soort bakkertje met verse broodjes (4 soorten :-) ) 

Overal staan oude auto's met de kofferbakken open waaruit gehandeld wordt, zoals fruit, groente enz. Dit is nou een straatbeeld waar we zo van houden! Ik sla direct fruit in, want geen enkele supermarkt verkoopt fruit of groente. De kids kopen beide een voetbal, wij een kussentje, geen flauw idee waar het moet komen maar hij is mooi ;-) We tanken voor nog geen 35 eurocent per liter en gaan weer verder. 

De laatste 10 km. voor de grens zijn onverhard, maar ook in slechte staat. We hobbelen richting de grens. We zijn alleen, de grenswacht vindt het in eerste instantie raar dat we het land uit zijn geweest voor 1 dag (China) Jan Dirk moet even een praatje hierover gaan maken met de hoge meneer en we mogen door naar het volgende loket. Auto wordt kort gecontroleerd en we mogen weer allemaal op de foto. Een paar stempeltjes verder en we mogen gaan. In Kirgizië weer wat stempeltjes en foto's en we mogen doorrijden. Dit alles in een kwartier! Super gegaan dus!

De eerste 25 km. zijn ook hier onverhard, maar rijden redelijk goed. Het landschap is hier schitterend, weids en hoog! We zoeken langs de route nog een bank op en ik wissel hier ook geld om, nu van Kirgizië. We doen een paar boodschappen en komen rond 15.00 uur aan in Belzhan. De eigenaren zijn NL, dus dat communiceert makkelijk. De kids vermaken zich prima in de tuin en wij ook. 

's avonds eten we met alle gasten aan een lange tafel, Nederlands groepje. Het eten is goed, voor Jesse zelfs apart glutenvrij gekookt, het wordt bereid door lokale mensen. Dat is ook het doel van deze lodge, werkgelegenheid creëren op een ecologische manier. 

Woensdag - Belzhan - Issyk Kul

Vanmorgen werden we redelijk uitgerust wakker. We mochten zelf weten hoe laat we kwamen ontbijten, er is geen begin of eindtijd! Om 8.30 uur zaten we aan een heerlijk ontbijt, huisgemaakte jametjes, vers gebakken brood uit de houtoven in de tuin, enz. Rond  11.00 uur gaan we richting het Issyk Kul meer. Het weer is heerlijk. Sarah en ik verzamelen veel gekleurde steentjes en Jesse leest heerlijk in zijn boek. 

Om een uur of 14.00 hebben we het wel weer gezien en doen we een paar boodschappen. We relaxen heerlijk in de tuin en rond 16.00 uur komen er een aantal lokale kinderen voor de Engelse les die door vrijwilligers gegeven wordt. De kinderen volgen het met veel interesse. Erg leuk om te zien hoe goed sommige kinderen al Engels spreken!

We eten weer heerlijk en uitgebreid bij Belzhan. Voor Jesse had ik glutenvrije pannenkoeken beloofd dus deze ook gebakken in de keuken. Dat de melk geen melk was maar yoghurt hebben we maar opgelost door een berg suiker toe te voegen aan het beslag ;-) Jesse vond ze lekker!

Donderdag

Vandaag werden we erg brak wakker vanwege slecht weer en een harde wind. Door de wind hadden we een klapperende deur die tegen metaal aansloeg, de ramen stonden ervan te trillen. We konden alleen niet vinden welke deur het was. Achteraf gezien een dakluik wat tegen ons golfplaten dak aansloeg...

Maar goed de temperatuur was 's morgens al heerlijk! We genoten weer van ons ontbijt en hadden in de planning staan om naar de hoogvlakte te gaan waar ook de Nomad Games begin september worden gehouden. Schitterend gebied. Alleen zien we dat daar wel buien hangen. We wagen de gok. 

De weg de bergen in ligt 5 min. van Belzhan. We rijden erheen, maar op het moment dat we bij de hoogvlaktes aankomen gaat het inderdaad regenen. We rijden de 2 kloven door en gaan weer terug, waar de temperatuur nog steeds heerlijk is en de zon schijnt! Verder doen we die dag niets actief meer. 's avonds eten we de lekkerste hamburger ooit met huisgemaakte friet. 

Vrijdag

Vanmorgen werden we heerlijk uitgerust wakker! We genieten weer van ons ontbijt en gaan wederom de kloof in richting terrein van de Nomad Games (waar de voorbereidingen al voor worden gestart). 

Het weer is bewolkt, maar zeer onvoorspelbaar in deze bergen. Het ene moment denk je dat het gaat regenen, en 5 minuten later schijnt de zon weer volop. Als we erheen rijden trekt het open! We genieten, wat is het hier schitterend! We kijken bij een boerderijtje waar we ook bergmarmotjes zien lopen (denken we). Een puppy komt met ons kroelen, de kinderen zijn verkocht! Sarah in tranen als we weer verder gaan...

Een stukje verderop gaan we bij een Yurt wat eten en drinken. We krijgen paardenmelk, ik probeer het maar kom echt niet verder dan 2 slokken, zuur en muf! We drinken de thee incl. dode vlieg en eten versgebakken brood ;-) . De Yurt staat op een schitterende plek, en dat in combinatie met hun paarden, koeien en kalveren wat los rond loopt maakt het plaatje compleet. Sarah speelt met de kinderen van daar op de schommel. 

We vertrekken en rijden weer verder, vanaf de kloof vanuit Grigorevka wordt het een stuk drukker. Wat erg triest is om te zien zijn de gevangen adelaars, overal vliegen deze beesten in Kazachstan en Kirgizië rond, maar hier zijn ze gevangen en worden ze voor de toeristen gebruikt. De kinderen die dat allemaal moeten verkopen lopen met de vogels rond alsof het een stuk speelgoed is. Het is een traditie voor nomaden om adelaars te vangen, vroeger diende dit als doel om deze in te zetten bij het jagen, maar dat is hier zeker niet meer het geval. 

Daarna gaan we naar het meer. Bizar wat een verschil met 2 dagen geleden, toen was het water diep blauw, nu zijn er hoge golven en is het water aqua blauw! Schitterend! We blijven hier een paar uur en gaan dan richting huis, even tanken, geld wisselen en een paar boodschappen doen. 

De kids willen een cadeautje voor Jacobiene geven omdat ze zo ontzettend goed voor ons gezorgd heeft. Tja wat geef je haar. We proberen het bij het winkeltje tegenover Belzhan, maar de beste man snapt niets van ons verhaal en lezen kan hij waarschijnlijk ook niet. We vragen het aan een vrijwilliger bij Belzhan en hij weet wel welk drankje ze lekker vindt. We kopen een paar flesjes, Sarah en Jesse gaan gelijk een mooie tekening maken. 

We eten weer heerlijk! Daarna alvast wat rommel opruimen want morgen vertrekken we weer. Echt een hele leuke plek dit, ook een rustpunt wat nodig was voor ons, maar vooral voor de kinderen. Bedden liggen goed, eten goed, geen luxe en schone accommodatie maar wel een comfortabele. De sfeer die er hangt, met name door Jacobiene zelf gecreëert maakt dit tot een heerlijke plek!

Zaterdag - Tokmok

Vannacht wat onrust vanwege spinnen in de slaapkamer.... Maar goed vanmorgen rond 7.30 uur weer wakker. We ontbijten en pakken de boel in. We nemen afscheid van Jacobiene en haar man en van het personeel. 

Na 2 uur rijden zijn we het meer voorbij en stoppen we even bij een benzinestation om even te pauzeren. Het rijden is intensief door de vele snelheidscontroles die de politie hier na elke bocht uitvoert. Ook is niet altijd duidelijk hoe hard je waar mag. Bebouwde kom (op de snelweg) is 60km, daarbuiten soms 90 maar ook wel eens 110... tja wat is bebouwde kom? soms staat er een bord ;-)

De route is schitterend! langs het meer zie je aan de overkant de besneeuwde bergtoppen liggen, daarna kom je door een berglandschap met canyons. We genieten van de route. 

Het is natuurlijk wachten totdat je een keer de snelheid overtreed, en jawel hoor net in een dalende bocht, 20 meter na het bord van 60km. staan ze! Tegelijk met nog een paar andere automobilisten worden we eraf gehaald. Oom agent oogt wel aardig, we reden 73 volgens zijn camera, kan best kloppen. Rijbewijs, we geven het internationale aan hem, als hij deze wilt houden, geen probleem voor ons ;-) Jan Dirk moet meelopen. 

Even later komt hij terug voor geld, ik geef hem 1200 som en nog wat kleingeld mee. Omgerekend 15 euro. Ze vragen eerste om dollars en daarna om 2000 Som, Jan Dirk zegt dat hij maar 1000 Som heeft. Dat we wel met euro's rondlopen hoeven ze niet te weten. Ze dringen nog even aan en Jan Dirk laat met een lach het kleingeld zien. Nou voor 1000 Som doen ze het ook wel, kunnen ze een lekkere BBQ van houden ;-) We mogen weer verder. Het blijft oppassen totdat we in Tokmok zijn, hierna gaan we het binnenland in en is de politie in geen velden of wegen te bekennen. 

We komen aan bij The Farm Guesthouse. De jongens van het tehuis helpen ons op weg. We installeren ons. We lopen een rondje om de boerderij en algauw laat een van de jongens ons alles zien. Groot terein met veel verschillende dieren en grote groententuinen en kassen. 

Even later lopen we 2 Nederlanders tegen het lijf die hier ook overnachten. 1 woont in Bishkek en de ander is op bezoek. Ze rijden met ons mee om nog even bij de Yurts te kijken die hoger in de bergen staan. De weg gaat tussen oude staatsboerderijen door, deze zijn met de val van de Sovjetunie door iedereen toegeeigend. 

The Farm ligt in het plaatsje Rotfront en heeft een eigenlijk trieste geschiedenis. Van oorsprong gesticht door Duitse Methodisten (lijkt veel op de Ami's) In de tijd van Stalin zijn alle Duitse ouders gedeporteerd naar werkkampen of om te vechten in het leger. De Kirgiziërs hebben de opvoeding van de kinderen toen op zich genomen. Nog steeds zijn er hier de Methodisten. Morgen is er ook een kerkdienst. We zien er toch helaas vanaf om hier heen te gaan, de dienst is 1.45 uur en is behoorlijk strak. De kinderen zijn erg moe, en ook mede hierdoor zien we het niet zitten om Sarah zolang stil te houden. 

's avonds eten we bij het guesthouse, langszaam aan druppelen de jongens binnen en gaan we eten. De taal blijft lastig om te communiceren, maar de meeste spreken wel een paar worden engels. Vooral de leiding spreekt goed Engels. 

Zondag

Vanmorgen was Sarah alweer om 7.00 uur wakker, Jesse slaapt nog een uurtje door. Jan Dirk voelt zich knap beroerd, dus dat schiet niet op! Zijn maag is goed van slag. Om 9.00 uur ontbijten we en om 10.00 uur rijden we richtng de bazaar van Topmok. Onderweg komen we langs de Burana tower, we maken even een kleine stop. Het is ons daar veelste druk, toeristische poppenkast noemen we dat ;-)

Een kwartier later zijn we bij de bazaar in Tokmok om inkopen te doen voor de arme gezinnen uit de omgeving van The Farm. De manager regelt alle inkopen, en ook de prijzen. Allereerst gaan we ondergoed kopen voor de kinderen, een paar grote tassen vol, dan op naar de pampers, deze winkel wordt ook leeggekocht. We brengen het naar de auto en gaan vervolgens naar een levensmiddelenzaak waar we ook een vrachtwagen alvast naartoe laten komen. 

We kopen daar 50 kilo suiker (voor het maken van Jam), 200 kilo meel, 10x25kilo pasta, 50 stukken zeep, 10 zakken waspoeder, afwasmiddel, zonnebloemolie, 30 tandenborstels, ik weet niet hoeveel tandenpasta, shampoo en thee. Daarna weer door naar een volgende shop, voor een kooktoestel incl. een tafeltje voor een ander kindertehuis. Later gaat de manager ook nog verf voor de vloeren halen van dit tehuis, maar de kinderen zijn het zat en we gaan richting huis. Morgen hopen we alle versproducten te halen en gaan we alles bij de gezinnen bezorgen. 

Als we thuis zijn doen we niets meer, Jan Dirk is nog steeds aardig beroerd en gaat slapen. Bij de kinderen komt de vermoeidheid eruit op dit moment. De laatste week zijn de kamers verre van schoon geweest en hebben we weinig comfort, v.w.b. de toilet en douche bijvoorbeeld, buiten in een hok met spinnen zijn ze nu wel aardig zat, en wij ook. Over 2 dagen weer een luxer hotel, we kijken er alvast naar uit! 

's avonds eten we nog wat de pot schaft, aardappels met wortel, tomaat en kip. Voor Jesse apart glutenvrij gekookt, super! We leggen de kids op bed en gaan zelf ook vroeg. 

Maandag

Vanmorgen werden we redelijk uitgerust wakker. Sarah is niet zo goed in dr humeur en we besluiten dat Jesse en Jan Dirk meegaan om de hulpgoederen uit te delen, ik blijf thuis met Sarah. Sarah en ik relaxen de hele dag en voeren werkelijk niets uit :-) heerlijk!

Bij Jan Dirk en Jesse is dit wel anders. Ze gaan eerst naar een kindertehuis waar 80 kinderen van 0-3 jaar zijn opgenomen. Erg schokkend om te zien hoeveel weeskinderen er zijn in een straal van 30km. rondom The Farm. De kinderen krijgen gelijk allemaal een banaan, hoe blij kun je een kind met een banaan maken zeg! Omdat dit import fruit is, is het te duur om dit te kopen voor het tehuis. Daarna volgen nog 2 kindertehuizen en gaan ze nog langs bij 7 families. Jan Dirk zal hier zelf wel een verslag van uitbrengen, hij kan dit beter vertellen dan ik.

Jesse zag onderweg nog een limousine staan en maakt iedereen in de auto daar attent op. Later wijken ze af van de route en rijden ze naar een limousine waar Jesse in mag! Wat blijkt, 1 van de medewerkers heeft daar wat contacten! Jesse helemaal in de wolken!

We eten nog bij The Farm en kletsen wat met de mevrouw die voor ons gekookt heeft. Ook zij heeft een behoorlijk heftig verhaal. Ze heeft een schattig 2-jarig zoontje, maar heeft er hiervoor al 2 verloren. Haar man woont in Pakistan. Ze verdient nu bij door lakens dekbedden en kussens te maken. We vragen hoe ze eruit zien en laat ons haar opslag zien. Wauw, dat ziet er mooi uit! Jesse wil een kussen en wij eigenlijk het dekbed, maar hoe gaat we dat ooit meekrijgen?? We zien wel, we kopen het gewoon. Ook kopen we nog voor mij, Jesse en Sarah pantoffels die gemaakt zijn door de jongeren hier. Ze lopen geweldig!

Dinsdag

We ontbijten, pakken alles in en gaan op weg richting Kazachstan. De weg is weer oppassen op je snelheid, meestal 60 of 40 daar waar je makkelijk 120 zou kunnen rijden. Het rijdt echt niet fijn. Bij de grenspost van Kirgizië loopt alles op rolletjes. Daarna door naar Kazachstan. 

Dit loopt even anders. We moeten uitstappen, weer allemaal op de foto, Jan Dirk moet terug naar de auto en wij moeten lopend de grens over. Als ik buiten kom zie ik Jan Dirk nog net de andere kant oprijden. Ik weet genoeg, hij wordt eruit gepikt en mag de hele auto gaan leeghalen. Daarna nog de auto door de scanner heen. Nergens staat wat aangegeven, en niemand die ook maar even je de goede kant op wijst. UIteindelijk zijn we 1,5 uur verder voor we erdoorheen zijn. De kinderen hebben zich zwaar misdragen voor de kantine van de douaniers. Hielp helaas niets :-) 

We rijden een paar uur door niemandsland en naderen dan de voorsteden van Almaty, er hangen forse onweerswolken en buien. We bellen met de autoverhuurder om te melden dat we rond 17.00 uur op de plaats van bestemming hopen te zijn. Hun hadden morgen pas in de planning staan?? Na even overleg wordt besloten dat ze de auto om 18.30 uur bij ons hotel op komen halen. Voor een paar euro extra hoeven we hem ook niet schoon te maken, ideaal! 

In de regen komen we aan bij het hotel waar we ook gestart zijn in Almaty. We hadden bij vertrek aangegeven andere kamers te willen en naast elkaar. Wat ook genoteerd was. De beste meneer geeft ons 1 dezelfde kamer en 1 kamer een stukje verderop. We lopen terug, maar ze hebben niets anders meer, helaas! Ik maak de kamers klaar voor vannacht en Jan Dirk levert de auto in. De scheuren in de voorruit leveren gelukkig geen problemen op.

Daarna gauw naar het restaurant, we eten weer heerlijk hier. 's avonds wordt Jesse ziek, hetzelfde als Jan Dirk een paar dagen terug.

Woensdag 
Vanmorgen voelt Jesse zich nog niet veel beter, veel spugen. Jan Dirk gaat wat boodschappen halen en nog even voor Sinterklaas spelen ;-) (Oude vrouwtjes die versleten kleding staan te verkopen, een kleine gift geven). Hij komt terug met heerlijk gebak! Smaakt goed! 's Middags ga ik met Sarah naar het zwembad bij het hotel. Het is er vooral druk met locals. Genoeg aanspraak, de jeugd probeert hun Engels op ons uit. Jesse doet ondertussen een dutje. Als hij weer wakker is, is hij goed opgeknapt. 's Avonds eten we weer heerlijk bij het hotel en gaan vroeg naar bed.

Donderdag

Rond 2.45 uur gaat de wekker. We pakken de laatste spullen in en lopen naar beneden. De chauffeur staat ons al op te wachten en brengt ons in 20 minuten naar het vliegveld. 

Daar is het redelijk druk, de meeste vluchten gaan hier 's nachts. We Checken de bagage in en staan dan te wachten voor de douane, een flinke rij en het gaat niet snel, iedereen weer op de foto . We worden naar voren gehaald omdat de vlucht al bijna gaat vertrekken. We lopen naar boven richting de gate. Het boarden is al bezig, we maken nog gauw ons geld op aan water en icetea voor in het vliegtuig. Klokslag 5.00 uur vertrekt het vliegtuig richting Kiev.

Na ruim 6 uur komen we aan in Kiev. We hebben 1,30 uur overstaptijd en verwachten dat dit ruim genoeg is. Nou dat valt tegen een flinke rij voor de handbagagecontrole. Echt alle vloeistoffen moeten eruit. Na een uur zijn we erdoorheen. Gauw naar de toileten wat water en eten kopen voor in het vliegtuig. We kunnen gelijk doorlopen het vliegtuig in en 10 minuten later vertrekken we richting NL. na een vlucht van 2,5 uur landen we. De kids doen het beide vluchten echt super! We mogen nog een tijdje op de bagage wachten. Daarna staat pa ons al op te wachten en rijden we richting huis. 

Wat heerlijk om weer thuis te komen! De vakantie was zeker geslaagd, maar luxe is dan ook weer heel fijn om te hebben.