Waar zijn we nou toch beland!?

23 juli 2017 - Matera, Italië

Na een brak nachtje kwam rond 9.30 uur de zoon van de beheerder langs. En zoals beloofd sprak deze vloeiend Engels. Algauw moest Jan Dirk instappen, Je kan natuurlijk niet in Ferrandina verblijven en bij de verkeerde bar koffie halen of een croissant. De barretjes die hij uitkoos hadden wij nooit gevonden of uitgekozen. Maar eerlijk is eerlijk, we wisten nu idd. wel waar de lekkerste koffie te halen viel en de heerlijkste croissant! Dit hebben we de volgende 4 dagen nog maar eens overgedaan. 

Onze planning werd bekeken, hij had weinig op of aanmerkingen. toen een toelichting op de aanwezige flitspalen rondom Ferrandina. Mocht de politie je aanhouden, hier heb je mijn kaartje, laat dat dan maar zien, dan is er geen probleem meer... dat riekt naar.....

Zijn nicht of nichtje??? was jarig, of we vanavond ook langs kwamen. Het feest start om 20.00 uur. Tja laten wij nou net van die spastische Hollanders zijn die hun kinderen steevast voor 19.00 uur op bed hebben liggen. Na een opmerking van ons hierover wordt deze direct van tafel geveegd, jullie zijn nu in Italië.

We besluiten om er toch heen te gaan, hoe vaak krijg je nou de kans om in een Italiaanse familie te komen. De kinderen en wij gaan 's middags even plat, dan moet het wel goed komen. We komen iets te vroeg aan in Matera, dus lopen we de stad nog even in. Wauw! Wat is dat een mooie stad zeg! We parkeren voor €1,- per uur hartje centrum. Kom daar maar eens voor in een stad als Rotterdam! Er is een nieuw en oud gedeelte. Het oude gedeelte ga je in d.m.v. trappen, maar voordat je dat doet is er een balkon met het uitzicht over de gehele oude stad. Dat met een ondergaande zon geeft een geweldige belichting op de stad. We lopen een stukje het oude gedeelte in en genieten. Hier gaan we morgen de hele dag heen!

We hebben een straat opgekregen, en verwachten dus bij de jarige thuis te komen. Je ziet het vanzelf wel waar het is. Nou dat zagen we inderdaad. Het bleek een nichtje van 3 te zijn, waarvoor de halve monkey town was afgehuurd! De kids kregen een smile waar niets tegenop kan! 

Tja wat moeten we zeggen, wat moet dit worden als dit kind 18 wordt. Ze hield van Frozen, dus Frozen kwam zelf ook maar even langs, de catering zorgde ervoor dat we genoeg te eten hadden. De bakker verzorgde een taart waar een bruidstaart bij verbleekte, de DJ zorgde voor het 'achtergrond'muziekje. En de kids die vonden de trampolines, stormbanen en springkussens geweldig!

En wij? Nou we waren wat underdressed. Ik had een net jurkje aangetrokken, maar had de keuze uit slippers of sportschoenen, dat werd het eerste. Tja als je dan aankomt en het gemiddelde zit ergens op Gucci of Prada en torenhoge hakken..... De dames konden allemaal wel zo uit de Vogue gestapt zijn.... We waren in een elitair gezelschap terecht gekomen, op ons contact daar na sprak niemand een woord Engels! Zelfs een simpel bedankje was nog onbekend voor ze! We vermaakten ons wel prima, er was meer dan genoeg te zien ;-) 

Om 22.30 uur vinden wij het wel welletjes, we nemen afscheid, de kids krijgen nog verschillende cadeautjes mee, waaronder een ballon met een discolampje erin, dat het ding na 2 dagen nog fanatiek bezig is en niet uitgezet kan worden mocht de pret niet drukken!

Moe maar voldaann ploffen we ons bed in.