Woensdag Kazbegi

De morgen begon om 7.00 uur voor ons. Ik dacht heerlijk te gaan douchen, maar was even vergeten dat er geen gas was, en dus ook geen warm water. Wakker werd ik er i.i.g. wel van.

Om 8.30 uur gingen we ontbijten. Dit was letterlijk in de keuken van de eigenaren van Red Stone House zelf. Wauw wat een werk maakt die mevrouw ervan zeg! Ze was het deeg nog aan het maken voor de Georgische pizza gevuld met kaas. Een cake werd uit de oven gehaald, de gebakken eitjes werden uit de pan gehaald die op een elektrisch plaatje stond. Alles wat er stond was zo ongeveer zelfgemaakt.

De lucht was strak blauw, dat gebeurd hier niet vaak! We hadden Gergeti Church op ons lijstje staan, maar wisten niet of we dat gingen redden. Maar gelijk een taxi geregeld, want deze off-road is wel heel heftig.

Om 9.10 uur werden we opgehaald. We gingen een andere weg, omdat de gebruikelijke route geblokkeerd was. Waardoor weten we niet. Wat een route! Uitzichten, niet uit te drukken, de weg dramatisch! Na 40 minuten te hebben gehobbeld kwamen we boven uit. Wauw, berg Kazbek van ruim 5000 meter hoog lag er onbewolkt bij. We zitten hier op het dak van de wereld! We lopen het laatste stukje naar de kerk en genieten van de weidse uitzichten. Na een half uur gaan we weer terug, met nog een kleine foto stop onderaan de berg van Gergeti Church. Om 11.00 uur zijn we weer (misselijk van het hobbelen) terug.

11.15 uur moeten we weer vertrekken om te gaan parasailen. We zijn er stipt om 12.00 uur maar mogen nog even wachten. We rijden naar een vertrekpunt vlakbij het monument van Rusland en Georgië. Als we er nog maar net zijn krijgt de piloot te horen dat hij over de bergkam de andere kant heen kan komen, dit kan maar zelden.

We stappen bij hen in en gaan via een off-road de bergen in. Het uitzicht hier is ook weer adembenemend! Er gaan 3 mensen voor ons ook vanaf deze berg, 1 komt er inderdaad overheen, de anderen lukt het niet. Toch maar een poging wagen. Jan Dirk gaat eerst. Ik zie dat ze na 5 minuten al geland zijn onderin. Ik mag weer instappen en we rijden naar het vorige punt. Ik kan alleen Jan Dirk nergens vinden. Ze zien me kijken en wijzen in de lucht! Oké, ze zijn nog een keer gegaan en zitten nu echt enorm hoog 3500m. hoorde ik later. De landing van Jan Dirk gaat perfect. Wauw is het enige wat hij kan zeggen :-)

Nu is het mijn beurt. Stiekem toch wel even spannend, zijn alle luchtkamers wel gevuld, ik had er daarvoor 1 zien vertrekken waarbij dat niet helemaal lekker ging. Maar het ging uitstekend! We spinnen een tijdje rond om hoogte te winnen. Mijn piloot wil graag de 4000 meter halen! Dat lukt helaas niet, maar de 3800m. tikken we wel aan.

De uitzichten, alles bij elkaar geweldig! De wind is echt enorm op die hoogte. Om te landen worden aardig rare bochten gemaakt, voor mijn gevoel gaan we bijna over te kop, en dat scheelt inderdaad ook niet veel. Doordat het zo zonnig is, stijgt de parasailing eerder dan dat hij daalt. Is het bewolkt, dan gaat het andersom. We landen rustig en voordat ik het door heb staat Sarah al met mijn helm op, en vertelt Jesse me dat hij nu ook wel wil, het is nu zijn beurt.

We worden weer afgezet bij het Rusland-Georgië monument en rijden terug naar huis. Met een strak blauwe lucht en alle sneeuwbergen volledig in het zicht is deze route nog mooier dan gisteren.

Sarah valt onderweg al in slaap en we leggen haar dan ook gauw op bed. Jesse en Jan Dirk gaan voetballen, en ik begin alvast eens de tassen na te kijken wat er niet meer mee hoeft naar huis. Want tja, nog maar 2 dagen te gaan....

Aan het einde van de middag kom ik er opeens achter dat er weer warm water is. We gaan allemaal maar gelijk douchen. De kinderen eten en gaan naar bed. Jan Dirk gaat wat eten halen en ik schrijf ondertussen het reisverslag. Het is voor ons een dag geweest met een dikke gouden rand!