Dinsdag Yeghegnadzor

Vanmorgen werden we niet echt uitgerust wakker, Sarah wel die had gelukkig goed geslapen. Om 9.00 uur gingen we ontbijten. Tja dan maken ze een soort Brinta voor je met een paar walnoten en honing erin. Ik kan het dan nog steeds niet door m´n keel krijgen helaas. Gelukkig is er meer waar we uit kunnen kiezen. Zo ook cornflakes. Als cultuurbarbaar neem ik dat dan maar. BIj de laatste hap zie ik wat bewegen! Iek een klein wormpje tussen de cornflakes. Ik spuug alles uit en ren daarna gauw naar onze badkamer, want m´n hele ontbijtje wil er nu wel heel snel uit gaan komen.... In de rest van de schaal met cornflakes kunnen we gelukkig geen 2e exemplaar vinden, dus het is waarschijnlijk gewoon pure pech.

Daarna gaan we richting Ararates dit ligt bij Hermon in de buurt. Als we aan de andere kant van de berg de weg inslaan kunnen we mogelijk bij Tsbatabert Fortress komen. Dit is een oud fort bovenop een berg, het uitzicht daar moet geweldig zijn! Ik had op youtube al filmpjes hiervan gezien, met een normale auto gaat dit niet lukken. We gaan een poging wagen. De eerste paar kilometers gaan prima, dan wordt het toch wel steeds heftiger, als we een aardige rivier door moeten rijden haken we af. Al waren we samen geweest dan hadden ze zeker weten doorgezet, maar we hebben ook nog 2 kids achterin.

We draaien om en rijden naar Ararates. Het gebied is schitterend. Met noodweer zou ik niet graag in dit gedeelte willen zitten. de rotsblokken die langs de weg liggen liegen er niet om. Steile bergwanden aan beide zijden met een heel smal dal. De kinderen willen een ijsje, dat zouden ze in Ararates krijgen, alleen is er geen enkele winkel.

We rijden terug naar Hermon, hier had ik een keer gekeken naar het Luckytour hotel. Het is meer een soort resort. We stoppen en gaan de poort door. Wat een heerlijk resort, alles is goed onderhouden en ziet er gelikt uit. We gaan bij de bar zitten want het restaurant is nog dicht. Direct loopt er een grote pup naar ons toe, Jesse en Sarah zijn verkocht! Hij speelt heerlijk met de kinderen, aan ballen vangen geen gebrek. Ondertussen zijn het personeel en de gasten ook verkocht aan Sarah. Sarah vindt dat minder want ze willen haar het liefst plat knuffelen, en laat Sarah daar nou net niet van gediend zijn!

We vragen of we wat kunnen eten, daar moeten ze de eigenaar voor halen want we zijn geen gasten. Die komt en vindt het wel prima. Even later zitten we aan een bord met heerlijke chocoladetaart en perziktaart.

Na ruim een uur rijden we weer richting huis. Sarah naar bed, en ik ook. We relaxen ´s middags nog wat bij het zwembad en eten ´s avonds weer bij de B&B. Dit keer heb ik meer geluk dan Jan Dirk. Eerst een soep met wilde groenten geplukt in de bergen. Ik houdt het maar op brandnetelsoep. Het is niet vies, maar ook niet echt lekker. Daarna kip met verse groenten en heel veel bonen. Omdat ik flinke honger heb krijg ik het wel weg. Jan Dirk niet, die stopt de helft in een bakje wat hij vervolgens op onze kamer zet. Een uur later stinkt alles ernaar! Gauw maar in de auto leggen.... :-)

Ik werk het reisverslag nog bij en plaatst een aantal foto´s erbij, daarna gaat bij ons het licht uit.