Donderdag Yeghegnadzor - Gjoumri

Vanmorgen werden we rond 7.30 uur wakker. Na alles gelijk ingepakt, en in de auto gezet te hebben, zaten we om 8.30 uur aan ons ontbijt. Ik had er weinig trek in, het zag er allemaal weer niet zo vers uit. Na nog een goede echte bak koffie zaten we om 9.00 uur in de auto.

Onze eerste route was richting Khor Virap Monastry. Vanuit deze Monasty heb je een groots uitzicht op Mount Ararat (verhaal van Noach en de Ark). Deze berg lag vroeger op het grondgebied van de Armeniërs en is voor hen ook een heilige berg. Het verhaal gaat dat vanaf dit punt het evangelie voor het eerst in Armenië werd verteld. Maar tijdens de genocide zijn alle Armeniërs in dit gebied vermoord. Nog steeds is deze berg dus ook één van de vele heikele punten m.b.t. Turkije. Het is de heilige berg van de Armeniërs, maar ze kunnen er nooit bij komen omdat deze nu op Turks grondgebied ligt.

Het eerste deel van de route hebben we al gereden toen we richting Noravank Monastry gingen. Daarna is alles nieuw voor ons. De kwaliteit van de wegen vandaag is echt weer ontzettend goed! We stijgen algauw weer flink. Ik zie op de kaart dat we weer op een bergpas zitten. De natuur is schitterend, de kleuren veranderen weer en het gebied is ruig en wild. Halverwege deze bergpas zien we opeens Mount Ararat boven alle bergen uitsteken! Hoewel deze berg zeker 100km verder weg ligt is het wel een machtig gezicht. En wat nog beter is, hij is zichtbaar! We hadden overal al gelezen dat deze berg nagenoeg altijd (grotendeels) in de wolken ligt.

Als we de bergpas over zijn gaan we de snelweg op met 2x2baans wegen. Deze ligt deels overhoop omdat ze alle viaducten aan het vervangen zijn. Was geloof ik wel nodig ook. Voor ons volgen dan taferelen die we herkennen uit Albanië. Je wordt even de weg opgeleid van de tegenovergestelde richting. Vooraankondigingen en bewegwijzeringen zijn zeer beperkt toegepast, soms is het dan even schrikken geblazen voor het doorgaande verkeer omdat er opeens een stel spookrijders aankomen ;-)

Om bij Khor Virap te komen moeten we even op de snelweg draaien om de afslag te kunnen nemen, dit gaat vrij goed. Het uitzicht is schitterend. Op de top van de berg liggen een paar wolken, maar je hoort ons absoluut niet klagen.

We lopen richting het kerkje, het is er echt druk, voor ons is dit na alles een behoorlijke toeristische poppenkast. We kijken overal rond en na een half uurtje gaan we weer richting de auto.

Op naar Yerevan, daar moet nog ergens een glutenvrij restaurantje zitten waar we glutenvrij brood voor Jesse kunnen ophalen (Ingrediënt). De route naar Gjoumri voert ons toch al deels dwars door de stad dus het is niet veel om. De rondweg van de snelweg is voor een groot deel onverhard, en het is er echt een chaos. Diepe plassen en kuilen. Ze zijn wel hard bezig met een nieuwe weg, maar helaas voor ons nog niet beschikbaar.

We zijn bijna 3 kwartier bezig om de stad in te komen. Vervolgens kunnen we wel op Republic Square parkeren. We vinden het restaurantje heel gauw dankzij de app. We eten er even wat, en nemen voor Jesse brood, gebak en cup cakes mee.

Het is er alweer zo drukkend heet in Yerevan dat we besluiten om gelijk door te gaan richting Gjoumri. We zijn nog geen 5 minuten onderweg of Sarah valt in slaap! Het eerste deel van de route is vrij saai, na Talin wordt het echt weer een mooi landschap! weids met hoge bergen. We genieten weer enorm! Foto's maken gaat alleen niet lukken omdat Jesse en Sarah inmiddels allebei liggen te slapen en we geen herrie willen maken.

rond 15.30 uur komen we aan in Gjoumri. We hebben hier 1 overnachting geboekt bij Artush & Raisa B&B. Ik had bij deze B&B steeds geen goed gevoel, Jan Dirk juist wel. Omdat er weinig anders was en deze ook nagenoeg op de route lag hebben we deze geboekt. Bij aankomst krijgen we 1 kamer buiten, en 1 kamer in het gebouw. Tja dat gaat hem niet worden met kinderen, we hadden toch duidelijk afgesproken 2 kamers naast elkaar. Als ze huilen moet je even naar buiten en het gebouw in gaan. Niet handig. Hij gaat proberen om de kamer van de fransen die naast de kamer buiten ligt met ons te wisselen alleen komen deze pas 's avonds terug. Ik heb het even helemaal gehad, maar het is niet anders.  

We gaan terug de stad in want we hadden daar een grote speeltuin gezien. Grotendeels gratis, en voor sommige attracties moet je betalen. Nu weten we ook wel dat wij altijd teveel betalen, maar er was 1 jongen die ons telkens achterna liep bij alles kwam hij om geld vragen. In de auto's 600 AMD, is ca. 1,10 oke, maar ik zie hem toch echt een muntje van 100 AMD erin stoppen. Toen de kids op het springkussen wilden was het opeens 1000 AMD. Goed dat doen we niet, normale prijs voor zoiets was elders 100 AMD. Het gaat ons niet om het geld, maar wel in de mate van oplichting en dit was irritant! We gaan richting de trampoline, daar vermaken de kinderen zich heerlijk.

Op de terugweg gauw frietjes voor Sarah gehaald, dit was voor het eerst. We hebben ze nog niet eerder gezien. Sarah leggen we op bed, en algauw komen de fransen terug die het geen probleem vinden om te ruilen gelukkig. De kamers zijn perfect voor als je samen bent. Weinig geluid, voor Armeense begrippen schoon en het eten en ontbijt zijn goed! Ik moet mijn mening dus echt bijstellen!

Jesse leggen we gauw op bed en we gaan eten met een Duitser met zijn zoon van 12 en een Nederlander. Eerst een Russische soep, dan kippenpoot met salades en van alles en nog wat. Goed en vers eten. We kletsen wat met elkaar over verschillende reizen. We kiezen geen van alle de meest gangbare reizen geloof ik :-)